Jacobsweg Thuredrecht ; Barendrecht - Dordrecht

Wat was het koud tijdens deze tocht. Al was er toch weer een gezellige opkomst en gingen we met een aantal van de pelgrims waar ik afgelopen weekend mee op stap was, ook vandaag weer op pad met Irene.

We begonnen de tocht bij Station Barendrecht, serieus, de gevoelstemperatuur was erggggggg laag..
Vandaag liep Irene ook voor het eerst met haar GPS systeem, die Theo nog aan de praat probeert te krijgen, gelukkig hebben we het boekje nog.

We lopen het eerste stuk zonder route richting het eerste punt uit het boekje, daar we bij de vorige tocht van de route afgeweken waren om bij het station te komen, pakten we hem nu op richting de Oude Maas.
Dit stuk herkende ik wel van de tijd dat ik hier met de BSO kwam, we gingen immers op weg langs het pannenkoekenhuis om zo de Oude Maas een geruime tijd te volgen. Het is fijn weer te wandelen, zeker omdat je lichaam dan ook op temperatuur blijft, al protesteert mijn arm hevig, alsof het niet genoeg bloedtoevoer krijgt, maar we klagen niet en lopen verder. We passeren het industrieterrein van Heerjansdam. De groep valt een beetje uiteen en ik loop samen met onder andere Theo en Astrid in het kopgroepje.

We pauzeren bij het Van der Valkhotel (Het ARA-hotel) en deze stop was echt heel fijn. warmte van het gebouw, kunnen plassen en het nuttigen van een warme kop koffie en soep. Heerlijk. Het water in mijn Dopper was immers al lichtelijk bevroren en leek op een Slush Puppy zonder smaak.
Hetty maakte zich toch wel wat zorgen over mijn arm, dat hij zo tintelde en ik er geen directe kracht in had, ze probeerde het bloed weer aan het stromen te krijgen door er over te wrijven. Het kwam wel weer een beetje op gang en daar was ik stiekem toch wel blij mee. (op dat moment zat ik ook aan de Cambridge shakes en hoopte niet dat het daarmee te maken had. Het is gezellig aan tafel, maar dan moet er toch betaald gaan worden en nog even snel een sanitaire stop voor we weer op pad gaan.

We vervolgen de weg richting de Lindtsedijk (we liepen nu al in Zwijndrecht) en liepen langs een stuk woonwijk wat ik wel herkende uit de tijd dat mijn Oma hier nog woonde, we wandelden dat stukje langs het water wel eens samen. Er waren kinderen aan het schaatsen op het ijs, uiteraard wilde ik het ijs ook wel even testen en vroeg de kinderen tot waar ik veilig het ijs op kon lopen (had immers ook wel een rugzak met een kilo of 7 aan bagage), tot daar mevrouw, oh dan ga ik snel een stukje terug en weer de kant op. Bedankt! Peter volgde mijn voorbeeld en we sloten weer aan bij de groep, tja blijf je toch beetje kind voor he, het ijs op.

We gingen even van het pad af om het Albert Schweitzer Ziekenhuis, deze bezit een Jacobuskapel en een slaapgelegenheid waar 2 pelgrims kosteloos kunnen overnachten op hun 'weg'.
Vooraf maakten we nog even een groepsfoto bij het beeld.
Irene had geregeld dat wij de kapel in konden en hier ook een stempel konden halen voor in ons paspoort. Wat een mooi en warm ontvangst, vrijwilligers stonden ons al op te wachten om ons door te verwijzen naar de balie. We ontvingen de stempel, een klein boekwerkje met de geschiedenis van de kapel en gingen op weg naar de Jacobuskapel, hier hadden we een uurtje om te verblijven, wat gastvrij! En wat bleek, er stond naast de beloofde koffie en thee ook nog lekkere appelflappen klaar (deze heb ik vriendelijk laten staan) en er stond een schaal met fruit op tafel. Zo bijzonder ! Uiteraard ging een lekker banaantje er wel in en was nog verantwoord voor de shakes ook.

Ojee.... we moeten weer de kou in naar buiten, intussen was het zonnetje al weer een beetje gaan schijnen, maar warm was het nog steeds niet. We passeerden een klein winkelcemtrumpje waar zich een bakker bevond die Kapinga heette, uiteraard moesten we voor Irene (was immers haar achternaam) hier even een kleine fotoshoot houden.
Ondertussen kreeg een mede pelgrim een naar telefoontje dat een familielid naar het ziekenhuis werd gebracht en ook hier was even ruimte voor om over te praten tijdens het wandelen, wat een fijne en warme groep is dit toch! Voelt als familie.

We liepen verder door Zwijndrecht heen en ik zag in de verte al de hoge toren van de Grote Kerk van Dordrecht, ik had daar immers 2 jaar aan de voet van de kerk gewerkt. Wederom bekend terrein. (Helaas was de kerk nog gesloten tot 1 april en konden we hier niet terecht voor een stempel, ook na contact met een ouder van mijn voormalige oppasgezin konden we helaas niet regelen, maar ja, niet geschoten altijd mis, toch.)
We namen het veer richting de Hooikade in Dordrecht.

medepelgrim die het telefoontje had gekregen besloot om via de kortste weg richting het treinstation te lopen en een mede pelgrim ging mee om haar trein te halen. We namen afscheid en vervolgden onze weg richting de Grotekerksbuurt (daar had ik gewerkt), bakker Nobel was helaas al aan het sluiten dus kon niet zien of ze nog lekkere eierkoeken haddden. Op naar nummer 11, blijkt daar het 'Pelgrimshuys' te hebben gezeten, nooit overna gedacht, maar toen was ik ook nog niet besmet met het wandelvirus. Hier hing toevallig een landkaart van Israel, laten er nou net 2 pelgrims een kleine 2 weken later richting Israel vertrekken om daar een Trail te gaan lopen. Blijkt waar we altijd richting het speeltuintje liepen een Sint Jacobsplein te liggen met een Sint Jacobskapel, nooit geweten. We lopen verder via de Nieuwe Haven richting Kuipershaven, via de ophaalbrug gaan we richting het 'Groothoofd' ons eindpunt van vandaag. Bij het cafe nemen we een afscheidsdrankje, kletsen we na over de dag, doneren een donativo voor de tocht en gaan vervolgens als groep weer richting het treinstation om onze weg naar huis te vervolgen. Ik had de auto geparkeerd bij station Barendrecht, dus hoefde maar een klein stukje met de trein.

Het was koud vandaag, maar toch blij dat ik het niet gemist heb!