NS Tocht Meijendel

Vandaag loop ik samen met Astrid, Annemarie en Vera een NS route van Den Haag Centraal naar Wassenaar.

We zouden verzamelen bij Den Haag CS. Astrid zou met de trein komen, Vera met de metro en Annemarie zou mij oppikken om vanaf Slinge met de metro naar Rotterdam CS te gaan en vanaf daar met de trein naar Den Haag CS. We dachten ruim de tijd te hebben tot Astrid appte dat ze al een trein eerder had en al op Rotterdam was. Dus hadden Annemarie en ik een ochtend run op het programma. We waren uiteindelijk op tijd bij de trein, konden na wat app-verkeer elkaar niet vinden in de trein dus zagen we elkaar in Den Haag. Na een plasstop en koffiestop bij Starbucks zagen we Vera al aankomen.

We konden van start! Helaas kon dit weekend ons wandelweekend in Maastricht  door een blessure van Astrid aan haar knie niet doorgaan, maar waren we wel blij dat het herstel redelijk gaat en ze vandaag toch gezellig met ons mee kan.

We vertrokken vanaf Den Haag CS richting het Haagse Bos waar veel 'zaterdagochtend' sportgroepjes bijeenwaren om hun work-out te voltooien voor vandaag. De route van de NS tochten staat altijd redelijk goed aangegeven en zo ook dit keer. We zouden deels het Marskramerpad en het Nederlands Kustpad (deel 2) kruisen.

* Het Haagse Bos, ook wel de groene long genoemd, verbindt de Haagse binnenstad met de landgoederen van Wassenaar. Omdat er vroeger veel wild leefde, vormde het een ideaal jachtdomein waar de Graven van Holland zich konden uitleven. Vanaf 1820 werd het omgevormd tot een park. Dankzij zorgvuldig beheer van Staatsbosbeheer is het tegenwoordig nog steeds een aantrekkelijk groengebied met gevarieerde flora. *

Het is een mooi park, veel groen, veel (sportende) mensen en watervogels. Zo kwamen we ook een moedereend met jongen tegen aan de rand van het water die zichzelf allemaal aan het wassen waren. We liepen over diverse bruggetjes en langs paden, zelfs een speelbos met uit hout bewerkte figuren stonden hier. Ook passeerden we de oprijlaan van Huis ten Bosch, wat momenteel grondig gerenoveerd wordt en volledig in de steigers staat (wat overigens erg jammer is dat we er geen foto's van konden maken.)

* In de 17e eeuw liet stadhouder Frederik Hendrik een zomerverblijf in het Haagse Bos bouwen voor zijn echtgenote Amalia van Solms. Huis ten Bosch werd een sober huis in renaissance stijl, dat in 1734 werd voorzien van een barokke gevel (te zien vanaf het toegangshek). Willem V gaf het paleis een Aziatisch tintje door er een Chinese en Japanse kamer in aan te brengen. Tijdens de Franse overheersing verbleef Lodewijk Napoleon er in de zomer, maar daarna werd het een tijdlang weinig gebruikt. Pas in 1981 vestigde koningin Beatrix zich er met haar gezin. Ze woonde er tot 2014. De vijver van Huis ten Bosch heeft inmiddels een legendarische betekenis gekregen, omdat prins Willem-Alexander er zijn vriendin Maxima tijdens het schaatsen ten huwelijk vroeg. *

We liepen het bos uit en kwamen al snel in Wassenaar terecht. We liepen hier langs een aantal huizen waar ze op een schuurtje de Mezenlaan hadden gemaakt met vogelhuisjes voorzien van huisnummers. We liepen langs een groene strook en al snel kwamen we uit op Landgoed Clingendael, hier hebben we een kleine koffiepauze gehouden (bij Theeschenkerij IJgenweis) op het zonnige terras, waar het al vroeg druk was.

* Ooit ontwikkelde een welgestelde familie de hofstede Clingendael tot een buitenplaats van allure. Sinds 1954, toen de gemeente Den Haag het landgoed aankocht, is het vrij toegankelijk. Het landgoed is aangelegd in de Engelse landsschapsstijl met een romantisch, glooiend landschap waarin veel asymmetrische elementen voorkomen. In het park bevindt zich de beroemde 'Japanse tuin', maar ook een 'oud-Hollandse tuin'. Eveneens bekend is het Sterrenbos, waar de Rododendrons met al hun kleuren in het voorjaar prachtig bloeien. In het park staan bomen van meer dan 150 jaar oud, die inmiddels enorme afmetingen hebben bereikt. *

Na de pauze met een lekker bakje koffie vervolgen we onze weg richting Meijendel. Ondertussen komen er ook steeds meer fietsers en moeten we af en toe flink wat uitwijken. De route is qua ondergrond veelzijdig. We lopen over asfalt, bospaden, schelpenpaden, zandweggetjes en klinkerwegen. We passeren de ingang van Meijendel met naast het schelpenpad een ruiterpad waar regelmatig een ruiter met paard passeert. We lopen over een viaduct (gekke gewaarwording als je zo in de natuur loopt). We slingeren over zand- en bospaden richting het oorlogsmonument (de Waalsdorpervlakte) die ik tot dan toe alleen nog maar ken van de herdenkingen op tv. Zoals ik al schreef tijdens het vorige weekend, maakte we weinig mee van 4 en 5 mei tijdens het wandelweekend  (uiteraard hielden we wel de 2 minuten stilte om 20.00 uur). Als ik normaal thuis  (of op visite ben) dan zorg ik ervoor dat ik in ieder geval op tv kan kijken naar zowel de Dam, als de Waalsdorpervlakte.

Het zien liggen van de vele bloemenkransen en het rood-wit-blauw (van wat later gekleurde dennenappels blijken) krijgen mij stil. Alsof ik een ben met het moment, alsof het 4 mei is. Er zijn mede met ons nog wel aardig wat mensen onderweg naar het monument, wandelend en fietsend). We maken foto's, ontdekken de gekleurde dennenappels en zien dat we van iedere kleur er 1 mee mogen nemen. Hoe bijzonder is dat! Hier maak ik zeker gebruik van. We laten de kransen achter en lopen richting de "bel". Hier vind ik ook wel weer aardig wat mooie plaatsen om foto's te maken en sta even stil bij het moment. We lopen verder, ieder in onze eigen gedachten .... duingebied Meijendel in. We kruizen wat fiets-, ruiter- en voetpaden en vervolgen onze weg. Het is warm, ik drink veel en helaas doet de kraan waar je drinkwater kunt tappen het niet maar gelukkig heb ik genoeg water bij me en op voorraad. Het zijn prachtige duinen waar we door wandelen, hier en daar hangen wat rupsen aan een zijden draadje te bungelen en regelmatig hebben we wat meelifters op onze shirts.

* Nederland heeft een van de best ontwikkelde duinlandschappen ter wereld. Met 'duinen' worden doorgaans de 'jonge duinen' bedoeld, die pas zijn gevormd tijdens de middeleeuwen. Onder invloed van een grote aanvoer zand uit zee, blies de wind hoge duinen op. Het rulle zand, dat slechts weinig water kan bevatten en de harde zeewind veroorzaken de schaarse, taaie vegetatie. De duinen dienen als zeewering, maar hebben ook een functie voor de waterwinning, de natuur en recreatie. *

We volgen bochtige, stijgende en dalende paden. Ontwijken menig dwarrelende rupsjes en komen voordat we het weten uit bij Boerderij Meijendel, waar we er al 9,5 km op hebben zitten en we onself blij gaan maken met een koude radler en een lekkere pannenkoek (in mijn geval met spek), waar we redelijk lang op moeten wachten.

* Meijendel betekent 'dal van de meidoorns'. Meijendel behoort tot de zogeheten 'jonge duinen' die vanaf het jaar 1000 zijn ontstaan. De oude duinen dateren van 5000 voor Chr. In de 19e eeuw zijn delen van de vallei ontgonnen voor de landbouw. Dat liep echter al snel op een mislukking uit, omdat de voedselarme grond niet geschikt was om te ontginnen. De zoute zeewind vormde constant een bedreiging voor de gewassen. Midden in het gebied ligt Bezoekercentrum Meijendel en de boerderij (wat een van de laatste herinneringen zijn aan vroegere landbouwactiviteiten).

Hierna vervolgen we onze weg richting het eindgedeelte van dit natuurgebied en komen via wat klim- en daalwerk bij de Abelentop en vervolgen de weg richting de bushalte in Wassenaar. Waar we bij aankomst, toeval en na een klein stukje rennen alsnog met de net passerende bus mee kunnen rijden richting Den Haag CS.
Het was een mooie, warme, zonnige dag en ik heb enorm genoten van deze tocht en de mooie momenten als wandelgroep samen. Dat 4 toch wel verschillende mensen toch zo gelijk kunnen zijn door een en dezelfde hobby/ passie.

Weer een mooie 15 km mag erbij in het logboek en mij teller staat nu op 715,5 km vanaf de maand Januari in 2018. En goed nieuws...... volgende week mogen we weer heerlijk wandelen!