Walk of Wisdom etappe 1 : Nijmegen - Wyler (D)
Door: Sabrine
Blijf op de hoogte en volg Sabrine
27 Januari 2018 | Nederland, Nijmegen
Vandaag startte onze Walk of Wisdom in Nijmegen. Na eerst de auto op het eindpunt van morgen gezet te hebben konden we mee terug rijden naar Nijmegen om naar CS te wandelen om onze wandelmaatjes en 2 mee-wandelaars op te halen.
Dit weekend is mijn eerste loop met mijn nieuwe rugzak. Thuis een checklist gemaakt met wat mee moest, inclusief 4 kant-en-klare Cambridge Shakes en 2 volle Doppers, kwam de rugtas op een 7,7 kilo. Om 10.00 uur starten wij de tocht richting het startpunt, de Stevenskerk in Nijmegen. Na een start-selfie bij de kerk, zochten we de eerste stickers op. Met een groepje van 7 dames gingen we op pad, op zoek naar rust en wijsheid. Een ieder op hun eigen wijze met uitgeschakelde mobiele gegevens en geluid, maar met de gestarte wandelapp.
Al kletsend en zoekend had ik het route boekje in handen. Iets met geen leesbril mee willen nemen, de jongste van de groep was ik de 'reisleider'. Gelukkig hadden onze 2 "mee-wandelaars" al snel in de gaten op welke sticker er gelet moest worden. Onderweg met het maken van mooie foto's, stuitte we bij de Waal op ons eerste obstakel. Hoog water. Het pad was onbegaanbaar, waar we al wel een beetje rekening mee gehouden hadden, moest ik nu op zoek naar een alternatieve route. Dat werd de dijk uitwandelen. Wat is de natuur toch mooi, zelfs als delen onder water staan, je soms nog net de toppen van de bomen boven het water uit zag komen.
We moesten rechts afslaan, waarvan sommige dachten dat is gek, had mijn gevoel gelijk. We liepen weer op de originele route, kwamen uit bij een uitkijktoren, naar rechts het pad volgen tot aan de weg. Maar wat wij niet wisten, is dat het een soort van Wad-lopen werd. Vol modder, plassen, vastzuigende schoenen baande wij ons een weg richting de verharde weg. Vieze schoenen, vuile broekspijpen, mocht de pret toch niet drukken. Bij de weg uitgekomen konden wij helaas ook nu niet meer de originele route volgen door en langs de Bisonbaai. Het alternatief was wederom de (zelfde) dijk. Voor we de route bij Ooij konden hervatten, moesten we een stukje op de originele route terug om ons 1e vogelringetje op te halen bij het café OortjesHekken. Hier werden wij namens Nanny Inc. getrakteerd op koffie met gebak. Nogmaals bedankt!
De route ging verder door en langs weilanden met gelukkig iets minder modder. De gesprekken gingen verder, het lachen, poseren voor de foto's (het zonnetje ging zelfs voorzichtig schijnen) bracht het ons bij een pontje, waar we doormiddel van onze eigen kracht naar de overkant dienden te gaan. Ik heb zelf ook nog een stuk gedraaid. We kwamen uit bij, wederom een stuk wad-lopen door de modder. Zielige gympies van onze 2 "mee-wandelaars". We staken via de voetbrug de drukke weg over om onze weg verder te vinden in de richting van de Duivelsberg.
We passeerden al een oude grenspaal en waanden ons al in Duitsland (wat dus niet het geval was). Toen was hij daar, de Duivelsberg. Hij begon gelukkig niet direct steil, maar moesten geleidelijk aan steigen en dalen tot de echte beklimming daar, aan onze voeten lag. Wat was ik blij met het feit dat ik al 6,2 kilo lichter was, want de berg deed zijn naam eer aan. Met grote stappen moesten we ons een weg naar boven banen. Leunend op onze eigen knieën en stokken kwamen we allemaal boven (zelfs met onze 5+ kg rugzakken op).
Bij het pannenkoekenhuis nog even een (warm)drankje, waar ze niet al te snel mee waren...bleken we nog een aardig aantal kilometers te moeten, maar het werd al schemerig. Snel afrekenen en door. Langs weilanden hoog en laag liepen we richting de laatste bladzijde van onze route vandaag. Het was al beetje donker aan t worden tot we bij een schapenhouderij kwamen die koeien hadden (waarschijnlijk alvast oefenen met hun carnavals outfit aan). Daar vroegen we de snelste weg naar Wyler (Duitsland) waar wij zouden overnachten bij een Nederlands gezin die een melkveehouderij bezitten.
Net na de grens afscheid genomen van onze 2 "mee-wandelaars" (die toch maar even deze tocht met ons aandurfden van een 25km), gingen wij op weg naar het warme huis van onze slaapplek. Een zware tocht van uiteindelijk 27 km.
Dit weekend is mijn eerste loop met mijn nieuwe rugzak. Thuis een checklist gemaakt met wat mee moest, inclusief 4 kant-en-klare Cambridge Shakes en 2 volle Doppers, kwam de rugtas op een 7,7 kilo. Om 10.00 uur starten wij de tocht richting het startpunt, de Stevenskerk in Nijmegen. Na een start-selfie bij de kerk, zochten we de eerste stickers op. Met een groepje van 7 dames gingen we op pad, op zoek naar rust en wijsheid. Een ieder op hun eigen wijze met uitgeschakelde mobiele gegevens en geluid, maar met de gestarte wandelapp.
Al kletsend en zoekend had ik het route boekje in handen. Iets met geen leesbril mee willen nemen, de jongste van de groep was ik de 'reisleider'. Gelukkig hadden onze 2 "mee-wandelaars" al snel in de gaten op welke sticker er gelet moest worden. Onderweg met het maken van mooie foto's, stuitte we bij de Waal op ons eerste obstakel. Hoog water. Het pad was onbegaanbaar, waar we al wel een beetje rekening mee gehouden hadden, moest ik nu op zoek naar een alternatieve route. Dat werd de dijk uitwandelen. Wat is de natuur toch mooi, zelfs als delen onder water staan, je soms nog net de toppen van de bomen boven het water uit zag komen.
We moesten rechts afslaan, waarvan sommige dachten dat is gek, had mijn gevoel gelijk. We liepen weer op de originele route, kwamen uit bij een uitkijktoren, naar rechts het pad volgen tot aan de weg. Maar wat wij niet wisten, is dat het een soort van Wad-lopen werd. Vol modder, plassen, vastzuigende schoenen baande wij ons een weg richting de verharde weg. Vieze schoenen, vuile broekspijpen, mocht de pret toch niet drukken. Bij de weg uitgekomen konden wij helaas ook nu niet meer de originele route volgen door en langs de Bisonbaai. Het alternatief was wederom de (zelfde) dijk. Voor we de route bij Ooij konden hervatten, moesten we een stukje op de originele route terug om ons 1e vogelringetje op te halen bij het café OortjesHekken. Hier werden wij namens Nanny Inc. getrakteerd op koffie met gebak. Nogmaals bedankt!
De route ging verder door en langs weilanden met gelukkig iets minder modder. De gesprekken gingen verder, het lachen, poseren voor de foto's (het zonnetje ging zelfs voorzichtig schijnen) bracht het ons bij een pontje, waar we doormiddel van onze eigen kracht naar de overkant dienden te gaan. Ik heb zelf ook nog een stuk gedraaid. We kwamen uit bij, wederom een stuk wad-lopen door de modder. Zielige gympies van onze 2 "mee-wandelaars". We staken via de voetbrug de drukke weg over om onze weg verder te vinden in de richting van de Duivelsberg.
We passeerden al een oude grenspaal en waanden ons al in Duitsland (wat dus niet het geval was). Toen was hij daar, de Duivelsberg. Hij begon gelukkig niet direct steil, maar moesten geleidelijk aan steigen en dalen tot de echte beklimming daar, aan onze voeten lag. Wat was ik blij met het feit dat ik al 6,2 kilo lichter was, want de berg deed zijn naam eer aan. Met grote stappen moesten we ons een weg naar boven banen. Leunend op onze eigen knieën en stokken kwamen we allemaal boven (zelfs met onze 5+ kg rugzakken op).
Bij het pannenkoekenhuis nog even een (warm)drankje, waar ze niet al te snel mee waren...bleken we nog een aardig aantal kilometers te moeten, maar het werd al schemerig. Snel afrekenen en door. Langs weilanden hoog en laag liepen we richting de laatste bladzijde van onze route vandaag. Het was al beetje donker aan t worden tot we bij een schapenhouderij kwamen die koeien hadden (waarschijnlijk alvast oefenen met hun carnavals outfit aan). Daar vroegen we de snelste weg naar Wyler (Duitsland) waar wij zouden overnachten bij een Nederlands gezin die een melkveehouderij bezitten.
Net na de grens afscheid genomen van onze 2 "mee-wandelaars" (die toch maar even deze tocht met ons aandurfden van een 25km), gingen wij op weg naar het warme huis van onze slaapplek. Een zware tocht van uiteindelijk 27 km.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
