Dag 3 ; 24-08-2019 ; Drymen - Rowardennan

Vanmorgen om 7 uur ging de wekker en moet zeggen, heb goed geslapen. Heb soms erg last van de stoffigheid op de kamer maar heb daar gelukkig mijn puf en medicatie voor. Lang leve vloerbedekking in de kamers. We hebben de koffers en tas weer gepakt en zijn rond 8 uur naar beneden gegaan omdat toen het ontbijt opende.

Voordat we aan onze wandeling konden beginnen zijn we eerst even naar de Spar gegaan voor onze broodjes en moesten we eerst nog een stuk terug om de route weer op te pakken omdat deze langs Drymen loopt en er niet doorheen. Na een kilometer wandelen had ik wat last van me voeten en heb ik het beetje op de hiel afgeplakt met Leukopor en voelde meteen al minder pijnlijk en met 2 paracetamols ging het daarna goed.

De route was prachtig, met een boog liepen we door bebost gebied waarbij vele omgewaaide bomen lagen en veel wandelaars weer op pas voor hun 2e etappe. Door wat gekapte bomen kon je regelmatig even zitten en pauzeren, na een kilometer of 5 vonden wij dat ook een prima idee. Niet veel later stonden er wat jongeren met een auto vol refreshments en kregen we hier de keuze tussen de 'low' road (Langs Loch Lomond, waar vele lovende woorden over waren) of de 'high' road (via Conic Hill). Ik dacht ja nu we er toch zijn kunnen we deze berg wel meepakken, toen nog niet wetende hoe zwaar het vervolg van de tocht was met nog vele klim- en daalpartijen. Maar wat was het prachtig en ook heel zwaar, veel klimpartijen en onderweg nog wat schapen en koeien mogen spotten (evenals hun koeienblaaien). Het uitzicht was totally amazing maar de weg naar beneden was soms best steil en modderig. Ik liep achter een vrouwtje van in de 70 denk ik die zich steeds veronschuldigde voor haar langzame tempo. Het was nog een hele klim naar beneden.

Halverwege de tocht kwamen we aan in Balmaha waar we een stempel voor ons paspoort konden halen. En besloten we te lunchen en een koude cola te drinken. De lunch was overheerlijk en zo besparen we onze broodjes van vanmorgen uit voor later vandaag of zelfs morgen omdat er geen winkels zijn dichtbij het hotel.

Der route hierna was mooi langs het Loch Lomond het was bijna de gehele route klimmen en dalen soms wat pittiger dan de andere keer. Er leek geen einde aan te komen. Alsof het een fatamotgana was. Onderweg was ik totaal door mijn energie heen en gaf Maaike aan dat ik misschien nog even wat moest eten, zoals bijvoorbeeld een reep. Dat deed me goed. We passeerden diverse campings gelegen aan het Loch en waren allen druk bezet. Je zag de Schotten genieten van hun dagje 'strand' op stenen aan het Loch. Wederom flinke klim en daalpartijen en het fijne is dat je onderweg ook zoveel mensen tegenkomt die je al eerder begroet heb die dag, zo leuk. Uiteindelijk, na 7 uur wandelen kwamen we aan bij het hotel. Ik was gesloopt, maar geen seconde spijt van mijn deelname aan de WHW. Het uitzicht is AMAZING!

Rond half 6 stapten we dan uiteindelijk na 7 wandeluren binnen in het Rowardennan hotel, de koffers stonden al in onze kamer en direct even douchen, warme straal op de benen want dat hadden ze verdiend. Gelukkig kon Maaike wat mijn kuiten masseren en gaf wat verlichting. Om 19.30 uur hadden we een tafeltje in het restaurant en heb er wederom heerlijk gegeten. Toen Maaike en ik het hadden over dat we de mensen uit de Pub van gister nog niet gezien hadden, stonden ze niet veel later aan de bar. Ze kwamen er even bijzitten en was direct weer gezellig, John had onderweg zelfs wat 'slang'achtige dieren gezien op het laatste stuk. Toen het eten kwam zijn ze even naar buiten gegaan, waar we ze na het eten weer zouden treffen om verder te kletsen. Hier kwam direct onze eerste ontmoeting met de Midges. Wat een afschuwelijke kleine schepsels zijn dat, we konden van John & Allison wat smidge lenen want die van ons lag nog op de kamer. We besloten binnen verder te kletsen. Het was enorm gezellig. Van persoonlijke gesprekken tot luchtige alle daagse dingen, het bier in de pints (halve liter) bleven vloeien en Allison zette zelfs tequila shots neer die we dan maar even als pro's achterover sloegen haha. Rond kwart voor 12 nemen we afscheid van ze en zien ze dan morgen bij de Beinglass Farm.