Pelgrimspad 7-2 ; Ell - Thorn
Door: Sabrine
Blijf op de hoogte en volg Sabrine
23 Februari 2018 | Nederland, Sittard
Wederom een weekend op stap met de pelgrims van de Wandelgroep Sint Jacobsweg o.l.v. Irene Kapinga (OpStap met Irene).
Vrijdag verzamelden we om te starten in Ell en onze tocht voor die dag te eindigen in het witte stadje van Nederland, genaamd Thorn. (Limburg)
Na een vernieuwde kennismaking, begroeten van de bekenden, stonden we al snel te popelen om te gaan wandelen. Het is best koud wanneer je stilstond. We liepen al snel op de route en ieder vond zijn of haar tempo, met of zonder wandelmaatje om mee te kletsen. Voor mij waren er 2 nieuwe wandelaars onder ons, de rest kende ik al van het vorige weekend of vorige wandelingen.
In Hulsel werden we als groep verwacht bij de Jacobuskerk, waar we ook een mooie stempel in ons Pelgrimspaspoort ontvingen.
*De Hunselse Jacobuskerk is in 1839 gebouwd ter vervanging van een oudere kerk en wordt al langere tijd door bedevaartgangers bezocht. Sint Jacobus is in de kerk afgebeeld als pelgrim, met lange mantel, breedgerande hoed, staf, reistas en drinkfles. Aan de hoed en op de borst draagt hij de pelgrimsschelp.* (Bron : Lange-afstand-wandelpad 7-2 ; pag 83)
Bij Anno 1610 werden we verwacht voor een lekker drankje en voor sommige pelgrims een gewenste punt Limburgse vlaai of warme soep. Ze waren zelfs speciaal voor ons eerder open gegaan.
Via de Jacobusstraat liepen we via Ittervoort langs de Belgische grens over een uit de wind gelegen paadje langs het groen richting Thorn. Een deel van de groep liep ver vooruit, een ander groepje wachtte elkaar op en ik ging alleen op pad richting het witte stadje Thorn. Ik vond er een mooi plekje, in de zon, uit de wind en genoot van een boterham tot de laatste wandelaars passeerden en we onze tocht afsloten bij SOOF. In de plaatselijke VVV konden we nog een stempel krijgen in het paspoort en begon voor mij en andere chauffeurs het logistieke vervoersproces naar de zusters van het klooster in Sittard.
In het Bezinningshuis Regina Carmeli volgde de kamerverdeling, opmaken van de bedden, verzamelen om met de geïnteresseerde pelgrims naar de Vespers (viering) te gaan in de Kapel (wat overigens best bijzonder was om mee te maken) van het klooster. Daarna volgde de broodmaaltijd, een kleine pauze met eigen tijd. Om half 8 kwam zuster Gisela, die zou onze vragen proberen te beantwoorden die in ons op kwamen. Deze zuster zat daar nu al 30 jaar. Wat mij opviel was dat ze bijzonder veel humor en een aanstekelig lachje had. Om 20.10 uur gingen we met enkele pelgrims naar de dagafsluiting om vervolgens in de Nazarethzaal (wat een beetje onze huiskamer was) de dag te evalueren en om op de zaterdag vooruit te blikken.
Rond 22.00 uur ging de nachtrust in, we mochten nog wel met gepast volume gespreken hebben maar bij ieder ging onderhand het "kaarsje" uit.
Dag 1 van dit weekend van "Ont-moeten en ont-haasten" zat erop en noteren een 13-tal wandelkilometers in de logboeken.
Vrijdag verzamelden we om te starten in Ell en onze tocht voor die dag te eindigen in het witte stadje van Nederland, genaamd Thorn. (Limburg)
Na een vernieuwde kennismaking, begroeten van de bekenden, stonden we al snel te popelen om te gaan wandelen. Het is best koud wanneer je stilstond. We liepen al snel op de route en ieder vond zijn of haar tempo, met of zonder wandelmaatje om mee te kletsen. Voor mij waren er 2 nieuwe wandelaars onder ons, de rest kende ik al van het vorige weekend of vorige wandelingen.
In Hulsel werden we als groep verwacht bij de Jacobuskerk, waar we ook een mooie stempel in ons Pelgrimspaspoort ontvingen.
*De Hunselse Jacobuskerk is in 1839 gebouwd ter vervanging van een oudere kerk en wordt al langere tijd door bedevaartgangers bezocht. Sint Jacobus is in de kerk afgebeeld als pelgrim, met lange mantel, breedgerande hoed, staf, reistas en drinkfles. Aan de hoed en op de borst draagt hij de pelgrimsschelp.* (Bron : Lange-afstand-wandelpad 7-2 ; pag 83)
Bij Anno 1610 werden we verwacht voor een lekker drankje en voor sommige pelgrims een gewenste punt Limburgse vlaai of warme soep. Ze waren zelfs speciaal voor ons eerder open gegaan.
Via de Jacobusstraat liepen we via Ittervoort langs de Belgische grens over een uit de wind gelegen paadje langs het groen richting Thorn. Een deel van de groep liep ver vooruit, een ander groepje wachtte elkaar op en ik ging alleen op pad richting het witte stadje Thorn. Ik vond er een mooi plekje, in de zon, uit de wind en genoot van een boterham tot de laatste wandelaars passeerden en we onze tocht afsloten bij SOOF. In de plaatselijke VVV konden we nog een stempel krijgen in het paspoort en begon voor mij en andere chauffeurs het logistieke vervoersproces naar de zusters van het klooster in Sittard.
In het Bezinningshuis Regina Carmeli volgde de kamerverdeling, opmaken van de bedden, verzamelen om met de geïnteresseerde pelgrims naar de Vespers (viering) te gaan in de Kapel (wat overigens best bijzonder was om mee te maken) van het klooster. Daarna volgde de broodmaaltijd, een kleine pauze met eigen tijd. Om half 8 kwam zuster Gisela, die zou onze vragen proberen te beantwoorden die in ons op kwamen. Deze zuster zat daar nu al 30 jaar. Wat mij opviel was dat ze bijzonder veel humor en een aanstekelig lachje had. Om 20.10 uur gingen we met enkele pelgrims naar de dagafsluiting om vervolgens in de Nazarethzaal (wat een beetje onze huiskamer was) de dag te evalueren en om op de zaterdag vooruit te blikken.
Rond 22.00 uur ging de nachtrust in, we mochten nog wel met gepast volume gespreken hebben maar bij ieder ging onderhand het "kaarsje" uit.
Dag 1 van dit weekend van "Ont-moeten en ont-haasten" zat erop en noteren een 13-tal wandelkilometers in de logboeken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
