Dag 18 ; 29-07-2018 ; Santiago de Compostela

Opgestaan rond half 8, ik was al enkele malen eerder wakker. Me dingetjes doen en me tas inpakken. Dit was toch wel een heel erg wiebelbed, vind de albergue niet echt een aanrader maar we hadden niet veel keus, deze had nog plaats. Rond 8 uur op pad om de bushalte te zoeken en een cafe dichterbij om te ontbijten. Voor € 3,- een cafe con leche en croissant. We besluiten rond kwart voor 9 toch maar alvast in de rij te gaan staan.

Stieren vechtend de bus in. Wat een gedoe hier in Spanje. Dit is niet echt hoe ik gedacht had de Camino te eindigen. De Spanjaarden die worden dan echt heethoofden en duwen je zonder pardon aan de kant.

Om 10 uur vertrekt de bus naar Santiago, het is koud onderweg in de bus. Buiten is het fris en onderweg vallen er zelfs een paar druppels, binnen in de bus? Daar staat de airco aan, geen idee waarvoor of waarom. Om 11.15 uur rijdt hij het busstation binnen.

We gaan op zoek naar een slaapplaats, we proberen dichtbij het station maar we hebben geen geluk, de eerste waar we binnenstappen heeft nog maar 2 bedden, de 2e die bel ik, geen plek. Dan maar bellen naar Roots & Boots waar we van de week ook al sliepen. Gelukkig heeft die nog wel plek. We worden hier weer hartelijk ontvangen en na de financiële administratie horen we dat we op de 2e etage slapen op kamer 25.

Ik besluit eerst maar even me was van gister te doen, in de hoop dat deze dan nog redelijk op tijd droog is (wat achteraf helaas niet zo blijkt, maar binnen droogt het ook). We besluiten de stad in te gaan om te kijken of de supermarkt open is, maar helaas. Er is wel een zaakje open waar je een broodje kunt kopen.

Op naar het pelgrimsbureau, waar de huiskamer van het Nederlands Sint Jacobs Genootschap gevestigd zit op de eerste etage. We komen er nu voor de 2e x deze week, dus zijn nu officieel 'terugkomers', we drinken er een bakkie koffie en ontmoeten Niels die in ongeveer 30 dagen de Camino Frances gelopen heeft. Ook zitten er 2 nieuwe vrijwilligers, dus ook wel leuk om te ontmoeten en hun ervaringen te horen.

We lopen weer terug naar de albergue. Ik lig lekker even op bed, daarna warm douchen, het verslag van gister tikken en proberen een klein tukkie te doen, wat niet lukt. Maar ook met uitrusten kom je een eind.

Later zijn we de stad in gegaan om wat te eten te scoren, aanvankelijk waren we wat aan de vroege kant, maar we konden al terecht, ook lekker gegeten. En we konden weer lekker bijtijds terug.
Wat ik nu vooral merk, nu het klaar is, dat ik blij ben dat ik bijna naar huis mag. Het doel is behaald, er is niets meer en dan is het goed. Waar andere pelgrims de tijd rekken om weer naar huis te gaan denk ik, wanneer mag ik... maar desondanks kom ik deze dagen ook wel door hoor!