Walk of Wisdom ; Etappe 4 : Hatertse Vennen - Velp

Vannacht hebben we de nacht doorgebracht bij ons Vrienden Op De Fiets adres van Ronald en Machteld, bij het bekende Bakkershuisje.
Nadat we gisteravond onverwachts een gezellige avond hebben gehad waar we veel hebben gelachen, vooral om de voordrachten van Geertje uit de Gastenboeken uit beide huisjes, de marter die boven het hoofd van Geertje en Edith hen geregeld wakker heeft gehouden, zitten we al vroeg aan het ontbijt. Helaas zonder een gekookt eitje, best jammer als je weet dat ze kippen rond hebben lopen en ook verse eieren aan het pad waar ze wonen verkopen. Maar goed, we hebben geslapen en gegeten, pakken onze tas in en gaan weer op pad. Machteld blijft nog een extra ringetje te hebben voor Geertje, want de Zweef Inn van gister in de gemeente Heumen, had er nog maar 4.

Vandaag passeren we de Hatertse Vennen, die we gisteren alleen heel even passeerden voor we linksaf sloegen naar het overnachtingsadres, het was dus heel even zoeken op de kaart en in Google Maps naar welke kant we nou op moesten, al snel vinden we de weg en komen ook 2 medewandelaars tegen die ook op weg zijn op de Walk of Wisdom, we raken aan de praat en vervolgen onze weg samen tot aan de Lapjes- / Koortsboom bij de ruine van St. Walrick. Hier scheiden onze wegen en wij nemen de tijd bij een lapjesboom. Vera heeft een lapje bij zich en besluit om deze in de boom te hangen, Astrid helpt door met haar wandelstok een hogere tak te pakken proberen te krijgen zodat hij wat hoger hangt. Dit levert hilarische tafarelen op en ik leg ze vast op foto.

We lopen vervolgens langs weilanden en zien een stuk afgezet vee-gebied (de Bakenberg) waar schapen grazen, ze hebben kleine lammetjes en levert uiteraard leuke foto's op. Jammer dat ze best schichtig reageren. We vervolgen de weg via twee grote metalen klaphekken, wat op zich best een gedoe blijkt ivm de grote rugzakken, maar het lukt ons. We steken een drukke weg over en vervolgen de weg via een bospaadje. Na verloop van tijd komen we een Mariakapelletje tegen die in 2010 werd gebouwd door Sjaak en Annie Rossen, er ligt een logboek met walk of wisdom logo voor pelgrims waar je wat in kunt schrijven en de opbrengst van de kaarsenverkoop gaat het KWF (info uit het walk of wisdom boekje). Wat blijkt, bij dit kapelletje zitten we precies halverwege de Walk of Wisdom route! Hoera! We vervolgen de weg via een asfaltpad en later via een smal fietspad tussen weilanden door en gaan op weg richting Nederasselt waar we langs een visvijver (Molenhoek) via de dijk omhoog lopen om vervolgens de Uiterwaarden in te gaan. Het is heerlijk weer, soms best warm maar het is goed te doen. We lopen langs de Maas, waar we halverwege een tafeltje met bankje tegenkomen en de mensen die er zaten willen net op gaan staan. Mooie tijd voor een lunchpauze. We raken aan de praat met de mensen die net weggaan als ze zien dat Astrid een Jacobsschelp op haar rugzak heeft en komen wederom aan de praat over onze aanstaande Camino.

Tijdens onze pauze horen we vanaf de andere kant van de maas een soort kanonschoten, de kerkbellen luiden constant en we hebben nog niet door waar we straks terecht komen, wat we wel weten is dat het plaatsje wat daar ligt Grave heet en we daar doorheen gaan. We vervolgen onze weg langs de Maas en moeten via een trap de Graafse Brug op, via het fietspad waar we door vele fietsers en scooters gepasseerd worden (evenals langsrijdende auto's) hebben we nog steeds geen weet van de festiviteiten in Grave. (Eigenlijk zou Grave ons eindpunt zijn maar voor het weekend plaatsvond hebben we besloten door te lopen tot Velp en te parkeren bij het Kapucijnen Klooster).

De groep valt een beetje uit elkaar, maar we kunnen in principe geen kant op, dus het is goed zo. We wachten op elkaar onder aan de Graafse Brug en als we de weg over het Koninginnedijkje vervolgen passeren ons gezinnen op de fiets, wandelend en met de auto. Ik vind onderweg een programma boekje over de vestingsdagen in Grave, dan dringt het tot ons door, dus daar is iedereen onderweg naar toe. Wat een toeval, we worden gewoon warm onthaalt met een kleine processie haha. Wie staat daar, in de processie, te wachten tot hij weer mag wandelen ? Jacobus, voorzien van sandalen, mantel en schelpen. Natuurlijk maak ik een foto van hem en schiet een groepje aan als ik zie dat ze stickers uitdelen aan kinderen, ik wil er ook een voor in mijn wandelboekje, het blijkt een groep uit Ravenstein te zijn. We moetten langs deze mensenmassa, via een veldje waar diverse oude ambten staan uitgestalt en schieten verder het parkje in. Dan raken we de weg wat kwijt en met behulp van Google Maps vinden we toch cafe de Gouden Leeuw, het is er druk, maar hier kunnen we een ringetje op halen voor aan onze ketting. Er is plaats vrij aan een grote stamtafel waar ze besteksetjes klaar maken en we mogen aanschuiven, fijn even pauze om te plassen en te genieten van een lekkere cappucino.

Het valt niet mee om de route te vervolgen door de grote mensen massa, zeker niet als de helft onderweg nog blijft staan om te kijken bij de ambachten en raken elkaar soms uit het oog. Gelukkig voel ik goed aan waar we heen moeten en al snel is de juiste weg gevonden, het centrum van Grave uit. We passseren een stuk veld waar inderdaad kanonschoten te horen zijn en dat verklaard een hoop. We lopen paralel aan de Hertogswetering en al snel herkennen Astrid, Edith en Geertje het Klooster waar de auto ongeveer geparkeerd staat. We made it! Het tweede weekend van de Walk of Wisdom zit erop. Nu nog het logistieke om weer bij de auto in Milsbeek te komen en we kunnen op naar huis!

Weer 17,5 km in het logboek erbij!
Eind deze maand zullen wij dit pad uitlopen en overnachten bij Edith.