Walk of Wisdom etappe 2 : Wyler (D) - Milsbeek

Vandaag dag 2 van ons eerste Walk Of Wisdom weekend. We sliepen bij een Nederlands gezin in Duitsland (via Vrienden Op De Fiets), waar alles super geregeld was. Voor een meerprijs kregen we in de avond een driegangen menu voorgeschoteld en via VODF slaap je dan voor €20,- p.p. incl. ontbijt. Na betalen en afscheid nemen van het gezin, trokken we onze wandelschoenen aan, ging de rugzak weer op en gingen we op weg naar de route in Kranenburg (D).

Vandaag mocht ook ik weer de kaart lezen, en al snel vond ik de weg. We zouden de route oppakken bij de VVV van Kranenburg, waar we ons 2e vogelringetje mochten ophalen. De route liep langs het oude station(waar o.a. de VVV in gevestigd was) en oude spoorbaan door het dorpje en via weilanden kwamen we al snel op een pad die ons een door het bos leidde. Tijdens een deel van de route zou de bewijzering van de Walk of Wisdom niet aangeven staan en waren we volledig overgelaten aan de route in het boekje.

Tussendoor even wat drinken en een "ussie" van ons 5en voor we weer verder het bos (het Reichwald) in gingen. Waarvan we vooraf dachten dat het lang niet zo'n zware etappe als gister zou zijn, zat er toch aardig wat klim- en daalwerk in. Met uitzicht op de Mookerheide hielden we even een korte pauze in de natuur.

Al kletsend over de dingen in ons leven, vergaten we al snel de route in het boekje te volgen, liepen we het bos uit en stonden we op de grens met Nederland. Na mijn studie in het boekje en op Google Maps kwamen we erachter dat we toch terug moesten of deze toch wel drukke autoweg aflopen tot Milsbeek. We besloten een stuk terug te gaan. Tot we dachten het juiste pad te hebben gevonden en op jacht gingen naar witte paaltjes met nummer erop. Het was een zoekwerk, want bleken uiteindelijk nog niet op het goede pad te zitten, toch maar naar rechts, weer richting die drukke weg, tot we plots het paaltje met de juiste cijfers en letter C tegenkwamen.

We liepen weer op de route. En tijdens het pelgreren, loopt het toch zoals het loopt.
Ook vandaag was er veel modder waar we ons een weg door moesten banen en door al het natuurgeweld van de afgelopen storm waar we ook in Nederland de nodige hinder van ondervonden hadden was het ook dit bos aan de Duits/Nederlandse grens bepaald niet rustig gepasseerd. Al snel stuitte we op omgewaaide, toch wel redelijk dikke bomen, die met wortel en al over ons 'wandelpad' lagen. Op dit moment wist ik het. Ik heb mijn roeping als padvinder gemist. We baanden ons een weg door om de omgevallen bomen heen te wandelen, eroverheen te klimmen, soms gebukt eronderdoor te lopen en waanden we ons op de top van een grote dennenboom (hij lag weliswaar op zijn zij maar dat mocht onze pret niet drukken).

We vonden een mooie boomstam, waar we heerlijk op konden zitten en even konden genieten van een kleine pauze. Tja, als de natuur je zo'n mooie uitrustplaats biedt, pak je deze uiteraard met beide handen aan. We konden weer onze tocht vervolgen, her opstaan ging af en toe wel gepaard met wat stijfheid van onze lange tocht van gister. Na een pittige en soms gladde afdaling vervolgende we ons een weg naar het einde van het bos. Nu restte ons alleen nog een route over een fietspad langs de bosrand tot we bij ons eindpunt van vandaag, eethuis De Diepen in Milsbeek kwamen. We waren toe aan een bak warme koffie en of thee. Ook hier ontvingen wij een vogelringetje voor aan onze ketting. De derde van dit weekend.

We namen afscheid van elkaar en keken allemaal al uit naar het volgende Walk of Wisdom weekend in februari.